Amaç:
Bu çalışma, proksimal femoral çivileme ile tedavi edilen 90 yaş üzeri intertrokanterik kırıklı hastaların sağkalımını etkileyen prognostik faktörleri analiz etmeyi amaçladı.
Materyal ve Metot:
Kliniğimizde 2009-2018 yılları arasında proksimal femoral çivileme ile tedavi edilen 90 yaş üzeri intertrokanterik kırıklı 53 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Prognostik faktör olarak nötrofil/lenfosit oranı (NLO) ve trombosit/lenfosit oranı (TLO) analiz edildi. Toplam sağkalım süresini tahmin etmek için Kaplan-Meier testi kullanıldı. Sağkalımla ilişkili bağımsız faktörleri belirlemek için çok değişkenli Cox algoritması uygulandı. Minimum takip süresi bir yıl olarak belirlendi.
Bulgular:
Ameliyat anındaki ortalama yaş 92,8 idi. Hastaların 39’u kadın, 14’ü erkekti. Sağ femur 29 (%54,7), sol femur ise 24 (%45,3) hastada etkilenmişti. Çalışma sırasında 32 (%60,3) hasta vefat etmişti. Ortalama sağkalım süresi 41,2 ay (12-113 ay) olan 21 (%39,7) hasta hayattaydı. Cerrahiden sonra birinci ay, altıncı ay ve birinci yıl sağkalım oranları sırasıyla %90,6, %88,6 ve %86,7 olarak bulundu. Vefat eden hastaların ameliyat sonrası ortalama sağkalım süresi 29,6 ay (2 gün-95 ay) idi. Tüm parametreler arasında ASA skoru ve ameliyata kadar geçen süre, genel sağkalımı olumsuz etkileyen bağımsız faktörler olarak belirlendi.
Sonuç:
ASA skoru 4 olan hastalarda mortalite riski 26 kat artarken, ameliyata kadar geçen sürenin her bir gün gecikmesi mortalite riskini 1,3 kat artırmıştır. Her iki faktör, genel sağkalımı etkileyen önemli prognostik faktörlerdir.